Saints Menas, Hermogenes, & Eugraphos, Martyrs of Alexandria – December 10

Saint Menas, according to the Synaxaristes, had Athens as his homeland. He was a military officer, an educated man and skilled in speech, wherefore he was surnamed Kallikelados ("most eloquent"); Eugraphus was his scribe. Both had Christian parents. The Emperor Maximinus (he was the successor of Alexander Severus, and reigned from 235 to 238) sent Saint Menas to Alexandria to employ his eloquence to end a certain strife among the citizens. Saint Menas, having accomplished this, also employed his eloquence to strengthen the Christians in their faith, which when Maximinus heard, he sent Hermogenes, who was an eparch born to unbelievers to turn Menas away from Christ. But Hermogenes rather came to the Faith of Christ because of the miracles wrought by Saint Menas. Saints Menas, Eugraphus, and Hermogenes received the crown of martyrdom in the year 235.

Epistle Reading of the Day

St. Paul's Letter to the Ephesians 6:10-17

Brethren, be strong in the Lord and in the strength of his might. Put on the whole armor of God, that you may be able to stand against the wiles of the devil. For we are not contending against flesh and blood, but against the principalities, against the powers, against the world rulers of this present darkness, against the spiritual hosts of wickedness in the heavenly places. Therefore take the whole armor of God, that you may be able to withstand in the evil day, and having done all, to stand. Stand, therefore, having girded your loins with truth, and having put on the breastplate of righteousness, and having shod your feet with the equipment of the gospel of peace; besides all these, taking the shield of faith, with which you can quench all the flaming darts of the evil one. And take the helmet of salvation, and the sword of the Spirit, which is the word of God.

Gospel Reading for the Day 

Luke 13:10-17

At that time, Jesus was teaching in one of the synagogues on the sabbath. And there was a woman who had a spirit of infirmity for eighteen years; she was bent over and could not fully straighten herself. And when Jesus saw her, he called her and said to her, "Woman, you are freed from your infirmity." And he laid his hands upon her, and immediately she was made straight, and she praised God. But the ruler of the synagogue, indignant because Jesus had healed on the sabbath, said to the people, "There are six days on which work ought to be done; come on those days and be healed, and not on the sabbath day." Then the Lord answered him, "You hypocrites! Does not each of you on the sabbath untie his ox or his donkey from the manger, and lead it away to water it? And ought not this woman, a daughter of Abraham whom Satan bound for eighteen years, be loosed from this bond on the sabbath day?" As he said this, all his adversaries were put to shame; and all the people rejoiced at all the glorious things that were done by him.

 Απόστολος της Ημέρας

Πρὸς Ἐφεσίους 6:10-17

Ἀδελφοί, ἐνδυναμοῦσθε ἐν κυρίῳ, καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. Ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ, πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου. Ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. Διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ, καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι. Στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης· ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι. Καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθαι, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ πνεύματος, ὅ ἐστιν ῥῆμα θεοῦ·

Ευαγγέλιον της Ήμέρας 

Κατὰ Λουκᾶν 13:10-17

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ῏Ην δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΟΡΤΕΣ

+ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ - Ο Αγ. Σπυρίδων είναι της Κύπρου το «πανθαύμαστον γέννημα» και της «Κερκύρας το καύχημα». Από ποιμένα προβάτων το πνεύμα του Θεού τον κατέστησε ποιμένα λογικών προβάτων της αγίας ποίμνης του Χριστού. Η αγία και χριστοκήρυκτος ζωή του και τα πολλά θαύματα που επιτελεί, δίκαια του χαρίζουν τη προσωνυμία του Θαυματουργού. Ο Ποταμός των θαυμάτων. Η καθαρότητα του βίου του αγίου Σπυρίδωνα και η με- γάλη του αρετή, όχι μόνον έλαμπαν σε όλο τον κόσμο, αλλά έγιναν αιτία να δοξαστεί από τον ίδιο τον Θεό που έβλεπε στο πρόσωπό του το φιλόξενο Αβραάμ, τον γιατρό των τυφλών και των δαιμονιζομένων, τον ελεήμονα, τον ένθερμο υποστηρικτή των αδυνάτων, τον ακούραστο φιλάνθρωπο που έκανε τα πάντα για τους ανθρώπους. Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε θυγατέρα,την οποία ονόμασε Ειρήνη. Γρήγορα η σύζυγός του πέθανε. Μετά το θάνατο της συζύγου του, λόγω των αρετών και της αγιότητας του βίου του ο Σπυρίδων χειροτονήθηκε επίσκοπος Τριμυθούντος, Κύπρου. Έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, όπου με απλά λόγια αποστόμωσε τους οπαδούς του Αρείου. Απεβίωσε στις 12 Δεκεμβρίου 350 μ.Χ. Το λείψανό του από την Κύπρο μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, και από εκεί στην Κέρκυρα, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα.

+Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ «Ο Ιερομάρτυρας» - 15 Δεκεμβρίου

Ο ΄Αγιος Ελευθέριος χειροτονήθηκε Επίσκοπος σε νεαρωτάτη ηλικία, μά τούτο δεν τον εμπόδισε να είναι σεμνός και συνετός σαν τον καλύτερο γέροντα και ετερμάτισε το δρόμο της αρετής του με σκληρό μαρτυρικό θάνατο. Τί καλύτερο έχει να ζηλέψη ένας νέος, άν είναι να πεθάνη, παρά έναν ανδρείο και τιμημένο θάνατο; Μία ζωή, η οποία αναλώθηκε στο «μαρτύριο του Κυρίου ημών». Έδινε πάντοτε την καλή και έμπρακτη μαρτυρία περί του Σωτήρος Χριστού, και της εξαγιαστικής του δυνάμεως. Με το θάνατό του έλαβε το στέφανο διπλού μαρτυρίου.

+Η ΑΓΙΑ ΑΝΘΙΑ - 15 Δεκεμβρίου

Πρόκειται για την μητέρα του Αγίου Ελευθερίου, που όταν αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτή.